Pobierowo, 30.12.2010, czwartek
Po wielogodzinnej wyczerpującej podróży ( 2 godziny jazdy samochodem do Sydney, 8 godzin w samolocie z Sydney do Bangkoku, 11 godzin na lotnisku w Bangkoku, 13 godzin w samolocie z Bangkoku do Berlina, 2 godziny na lotnisku w Berlinie, 3 godziny w busie do Szczecina) dotarliśmy szczęśliwie do domu, na Święta...
Wbrew obawom nie doznaliśmy strasznego zderzenia z rzeczywistością, która wcale nie jest szara tylko przepięknie biała i nawet siarczysty mróz jest miłą odmianą ... Nasze australijskie czapy okazały się strzałem w dziesiątkę!
Święta upłynęły w miłej, rodzinnej atmosferze, choć ze względu na zmianę czasową trochę nam się zegary poprzestawiały i za dnia zasypialiśmy, a z kolei w nocy nie mogliśmy spać. W domu harmider, krzyki i wrzaski, bo moja rodzina ma silną dziecięcą drużynę w postaci moich czterech siostrzeńców i dwóch braci (przedział wiekowy od miesiąca do 15 lat) no i w takim wypadku po prostu nie da rady, by była cisza i spokój ;) Ale nie narzekam, wręcz przeciwnie z tym właśnie kojarzą mi się święta!
Z nowości, to w dzień po powrocie wymyśliliśmy już kolejną wyprawę, jeśli się uda ( a czemu ma się nie udać?) to blog znowu ożyje ;) Ale na razie cichosza.
No właśnie, będzie mi brakowało tego pisania. Blog powstawał nie tylko dla nas samych, ale i dla Was – naszych wiernych przyjaciół-czytelników. Chciałam każdemu z Was podziękować i pogratulować, że przez ten czas byliście z nami. Z Waszymi uwagami, komentarzami, kciukami i ciepłymi myślami, naprawdę przyjemniej nam się podróżowało. Teraz muszę się z Wami na jakiś czas pożegnać, choć niełatwo mi to przychodzi ...
Chciałabym życzyć Wam wszystkim cudownego Nowego Roku 2011. Przede wszystkim zdrowia, bo nie ma nic ważniejszego. Życzę Wam tej radości i uśmiechu, którymi obdarzali nas najbiedniejsi mieszkańcy Laosu i Kambodży, czerpania radości z najdrobniejszych rzeczy. Walczcie i wierzcie w realizację swoich marzeń, bo, jak to ktoś kiedyś ładnie powiedział, każde marzenie jest nam dane wraz z mocą potrzebną do jego spełnienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz